Waar ooit de Embassy Club op de Schiedamsesingel 139 gevestigd was, begonnen Dick Beekman en Herman Dickers op 1 september 1984 de Gay Palace. Beekman en Dickers hadden de zeer succesvolle winkelketen Bluetiek-In met spijkerbroeken van het merk Ball opgebouwd. Na vanuit de Oude Binnenweg diverse filialen in de stad te hebben opgezet, ontstond de vraag wat gaan we doen. Uitbreiden in andere steden? Maar dan moeten we heel veel in de auto gaan zitten en daar hebben we geen zin in. Laten we een discotheek beginnen, maar dan met een heel scherp prijsbeleid, goedkoper dan de andere discotheken in de stad. De Bluetiek-In werd vanaf de eerste dag een groot succes. Het homostel besloot vervolgens ook een grote homozaak te gaan beginnen. Als bedrijfsleider werd Piet Gamelkoorn aangesteld. Nadat Gamelkoorn in Amsterdam de Gay Life een jaartje had gerund, hoorde hij en Willem Brinkhof dat Beekman en Dickers de Gay Palace wilden verkopen en namen zij de zaak over. Nadat het pand op 29 augustus 1986 door een zware brand werd getroffen werd de Gay Palace binnen twee maanden alweer heropend op 30 oktober 1986 met een optreden van de Zangeres Zonder Naam. De mensen stonden die avond in een lange rij voor de kassa. Nadat Club Eye een groot deel van het publiek wegtrok besloot Gamelkoorn de zaak in 1994 te verkopen. Gamelkoorn had beter even kunnen wachten want de druk bezochte Club Eye zou geen lang leven beschoren zijn. Gamelkoorn zou in de jaren tachtig en negentig Café de Keerweer meerdere malen aankopen en verkopen. In 1994 kocht John Stroes de Gay Palace. Toen Stroes in 2013 gedwongen werd de zaak te sluiten heeft Jan Willem Verbeek van Keerweer, Strano en Loge 90 nog onderzocht of er onder de naam Club Why een doorstart mogelijk zou, maar dat bleek niet mogelijk. Tegenwoordig zijn er in het pand luxe appartementen gevestigd.
Ergens eind 1993 begon Dick Rutteman Club Eye in Zaal Palace aan de Zomerhofstraat. Charl Landvreugd was creatief leider en manager en zette later samen met Peter de Stats op. Gevestigd aan de Westblaak hoek Hartmanstraat, wat later onder leiding van de zelfde de Blacklight zou worden. Landvreugd is inmiddels zeer succesvol beeldend kunstenaar. Club Eye zou slechts een halfjaar bestaan, maar heeft bij de toenmalige bezoekers legendarische herinneringen achtergelaten. Dj was Naturcia. Publiek was he ho bi georiënteerd, een Rotterdams IT publiek. Het was een grote zaal met altijd een leuke sfeer en bomvol. Er waren altijd veel trava aanwezig. Op 11 maart 1994 trad Grace Jones er op. De toegang bedroeg maar liefst 75 gulden. Reden waarom het waarschijnlijk niet vol zat. Maar de mensen die aanwezig waren vonden het wel een fantastisch optreden. Bij de ingang was een café waar je ook wat kon eten. Boven achter glas was een cruise area waar je op de dansvloer kon kijken. Er werd zelfs gay porn gedraaid. Aan het begin stonden voor het podium allerlei objecten op de dansvloer, die naarmate het voller liep werden verwijderd.
Voorjaar 1983 opende Dick en Herman de discotheek BlueTiek-In onder dezelfde naam als hun tien kledingzaken die heel populair waren. Zij wilden niet uitbreiden buiten Rotterdam en omstreken, anders zaten ze de hele dag alleen maar in de auto dus toen werd er uitgebreid met een disco.
De eerste twee jaar (’84 en ’85) werd BlueTiek-In uitgeroepen tot Discotheek van het Jaar door het Algemeen Dagblad.